Het Natuurlijke Levenspad
Wat vliegt de tijd! Vandaag is het precies drie maanden geleden dat we naar Frankrijk zijn geëmigreerd. De verhuizers stonden om acht uur voor de deur en na een lange dag begon de reis naar ons nieuwe leven met een file op de A4. Vervolgens reden we van de ene file in de andere met als hoogtepunt de file in Parijs, die ongeveer twee uur duurde. Eindelijk kwamen we midden in de nacht, rond een uur of vier, op onze nieuwe bestemming aan. We stapten uit en het gras was tot ongeveer kniehoogte gegroeid. Ik baande mij een weg naar de voordeur en kon nog maar aan één ding denken: rust, slapen!
Vanavond zat ik op de veranda en bedacht me dat ons leven in Nederland heel ver achter ons ligt. Drie maanden is kort en toch voelt het alsof we hier al veel langer wonen. We voelen ons thuis op het platteland in Frankrijk. Wonen op een idyllische locatie went snel ;)
Een paar dagen geleden waren we een dagje uit in Montluçon, een stadje met zo'n 37.000 inwoners op ongeveer 40 km bij ons vandaan. We gingen er wat dingen kopen die bij ons in de buurt niet verkrijgbaar zijn. Met een boodschappenlijst liepen we door het centrum. Wat een herrie, wat een drukte! Al dat verkeer, de bussen, auto's en brommers. Rob kon me net op tijd terugtrekken toen ik nietsvermoedend door rood licht wilde oversteken. Verkeerslichten...?! Bij ons hebben we er in de wijde omgeving welgeteld één, die staat in la Châtre, ongeveer 20 minuten bij ons vandaan met de auto. Dan merk je hoe snel je de stadse drukte ontwend bent. Het lijstje bracht ons bij een XXL winkelcentrum in een zogenaamde Zone Commerciale. Aan het eind van de middag reden we doodmoe van de vele indrukken terug naar huis, terug naar rust en ruimte.
Het leven in de natuur is ronduit fascinerend! De rust en ruimte en de bijzondere ervaringen. Een ree die midden in een beekje staat te drinken, een andere ree die op de weide van de appels staat te eten, een buizerd die vlak voor de auto uit de berm omhoog vliegt, een egel op de oprit, de vele soorten vlinders en libellen. ’s Avonds horen we het tjirpen van de krekels, het geroep van de uil en zien vleermuisjes tevoorschijn komen. Zittend op de veranda spot ik een buizerd die op nog geen tien meter afstand tussen de bomen door voorbij zweeft. Prachtig! Tijdens de dagelijkse wandeling met de hond ontdek ik steeds weer nieuwe dingen. Leven in de natuur is zó bijzonder! Ik kan er over schrijven, maar het is veel fijner om het zelf te ervaren. Om zelf de energie en harmonie van de natuur te voelen.
Een paar weken geleden ontdekte ik op ons terrein een prachtig veldje voor meditatie. Het ligt beschut aan de rand van ons bos. Er staan een paar fruitbomen en vier tamme kastanjebomen. Een kastanjeboom staat voor de spirituele reis naar binnen. Het getal vier representeert aarde en stevigheid. Stevig en geaard de reis naar binnen maken. Hoe mooi is dat? Ik hoop dat we hier vele gasten mogen ontvangen die verstilling en verdieping in de natuur willen ervaren. Het is een fantastische plek om af te stemmen op de natuur, op jezelf.
Dit is een bewerking van "Leven in Frankrijk" gepubliceerd op 18 augustus 2018
