Leven in de natuur

Tijdens onze huizenjacht in Frankrijk vielen we als een blok voor deze omgeving, het grensgebied van de Indre, Creuse en Cher. De glooiende heuvels met afwisselend weidse vergezichten, de bossen en bosschages, de meanderende beekjes en rivieren, de vele vlinders. Wij houden van de natuur en in deze streek maakt(e) ons hart een sprongetje. Hier willen we graag wonen. Wat een fantastische plek. De natuur nodigt uit tot verstilling, het gaat haast "vanzelf". En zo gebeurt het dat wij in mei 2018 naar Frankrijk verhuizen. Hoe gaat dat, als twee stadsmensen in de natuur gaan wonen?

Naast de vele soorten vlinders zien we dieren en insecten die we nog nooit eerder gezien hebben, of van gehoord hebben. Over het algemeen merk je er niet zoveel van. Ze zoeken hun weg in het hoge gras of kruipen weg onder stenen. Ware het niet dat ik tegenwoordig elke avond na het eten brandnetel pluk. We waren nog maar net op onze nieuwe plek gearriveerd en ik kreeg een nare ontsteking op m'n kin. Een paar weken later en twee kuren verder, ben ik overgegaan op brandnetelthee. Brandnetel is onder andere ontstekingsremmend. Dus drink ik elke avond een glas brandnetelthee. En ja, het werkt!

Om de brandnetel te plukken moet ik bukken en zo dichter bij de aarde ontvouwt zich een geheel nieuwe wereld. Heb je ooit gehoord van een vliegend hert? Ik niet, tot ik er laatst één zag. Het is een kever. En wat denk je van een hagedis zonder poten? Ja, ze bestaan en worden hazelwormen genoemd.

We boffen met de mensen in de buurt die ons met passie over living in the wild kunnen vertellen, over het leven in "onze vallei". Daarnaast stuurt mijn broer ons regelmatig url's met nuttige informatie over de nieuwe ontdekkingen die we gedaan hebben. Zo worden wij stadsmensen ingewijd in het leven in de natuur.

Ik loop naar buiten en Rob staat op onze weide. Ook daar lopen een aantal koeien. Helaas neemt de boer de telefoon niet op en Rob besluit er even naar toe te rijden. Net op het moment dat hij naar de auto wil lopen, verschijnt “Bully” ten tonele. Een flinke stier met alles d'r op en d'r aan. Hij blijft even staan, kijkt ons indringend aan en vervolgt zijn weg richting de weide. Nu begrijp ik waar de uitdrukking "stierennek" vandaan komt. Bully is met recht een Bull.

Wat bleek? De koeien worden regelmatig naar andere weidegronden verplaatst. De boer had ze naar een wei even verderop gebracht. Daar waren ze weggelopen. Rob heeft gezien hoe ze over de openbare weg doodgemoedereerd kwamen teruggelopen. Op weg naar de wei waar ze eerst stonden, besloten ze de afslag naar onze wei te nemen ;) Is het gras bij de buren dan echt groener? Enfin, zo gebeurde het dat er op maandagochtend om half acht een kudde van ongeveer twintig witte Charolaise koeien bij ons op het terrein gezapig liepen te grazen.

Dit is een bewerking van de blog "Leven in de natuur" gepubliceerd op 11 juli 2018